Tabú

Tabú
(Del ingl. taboo.)
sustantivo masculino
1 SOCIOLOGÍA Prohibición convencional basada en ciertos prejuicios o actitudes sociales:
para su familia, el tema de la sexualidad es tabú.
IRREG. en plural también tabúes
2 LINGÜÍSTICA Palabra o expresión que debe ser evitada por consideraciones morales o de otro tipo.
3 RELIGIÓN Persona, animal o cosa que no deben ser mencionados o tocados por considerarse sagrados, en algunas religiones.

* * *

tabú (del ingl. «taboo» o «tabu», de «tapu», de una lengua polinesia del archipiélago de Tonga)
1 m. Prohibición religiosa, entre pueblos primitivos, de comer o tocar determinado objeto. ⊚ (yuxtapuesto a un sustantivo en plural puede usarse como adjetivo invariable: ‘temas tabú [o tabúes]’) adj. y n. m. Se ha generalizado su aplicación a cualquier prohibición supersticiosa o fundada en prejuicios o en preocupaciones irracionales de alguien.
2 m. Cosa sobre la que recae esa prohibición.
3 Ling. Palabra o expresión proscrita por razones religiosas, porque se considera contraria al buen gusto, etc., y que, generalmente, es sustituida por otra denominada «eufemismo».

* * *

tabú. (Del polinesio tabú, lo prohibido). m. Condición de las personas, instituciones y cosas a las que no es lícito censurar o mencionar. || 2. Prohibición de comer o tocar algún objeto, impuesta a sus adeptos por algunas religiones de la Polinesia.

* * *

Un tabú se refiere a una conducta, actividad o costumbre prohibida por una sociedad, grupo humano o secta. Romper un tabú es considerado como una falta imperdonable por la sociedad que lo impone. Algunos tabúes son, en efecto, delitos castigados por la ley. Hay tabúes fuertemente incorporados a las tradiciones de ciertas culturas; otros responden a intereses políticos.

* * *

masculino Cosa que no se puede tocar o decir.
LINGÜÍSTICA Conjunto de restricciones que por motivos sociales, culturales, ideológicos o religiosos impiden el uso de ciertas palabras.
RELIGIÓN Prohibición de carácter mágico-religioso que puede afectar a personas, cosas, lugares o circunstancias. Es propia de los pueblos primitivos y tiene un fundamento animista. Lo que es tabú no puede tocarse y, a veces, ni tan solo ser mirado o nombrado.

* * *

Prohibición de tocar, decir o hacer algo por temor a un perjuicio inmediato provocado por una fuerza sobrenatural.

El término es de origen polinésico y el fenómeno fue observado por primera vez por el capitán James Cook durante su visita a Tonga en 1771; no obstante, los tabúes han existido prácticamente en todas las culturas. Pueden contemplar la prohibición de pescar o cazar en determinadas temporadas, de comer ciertos alimentos, de interactuar con miembros de otras clases sociales, de tocar cadáveres y, para las mujeres, la prohibición de realizar determinadas actividades durante la menstruación. Aunque es posible vincular algunos tabúes a peligros evidentes para la salud y la seguridad, no hay una explicación unánimemente aceptada para la mayoría de los demás tabúes; casi todos los expertos concuerdan en que tienden a relacionarse con objetos y acciones que son importantes para el mantenimiento del orden social.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Нужен реферат?
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • Tabu... — Tabu …   Deutsch Wörterbuch

  • Tabu — Tabu …   Deutsch Wörterbuch

  • Tabu — may refer to:*Tabu (also spelled tapu ), a Polynesian cultural concept, from which the word taboo derives * Tabu (film), a 1931 award winning film *Tabu (actress), an Indian actress *Tabu Ley, a Congolese musician *Tabu by Dana, a perfume and… …   Wikipedia

  • tabu — TABÚ, tabuuri, s.n. Interdicţie cu caracter religios, în anumite societăţi primitive, aplicată la ceea ce este considerat sacru; interdicţie rituală; fig. persoană, lucru despre care nu se discută de teamă, din pudoare etc. ♦ Fenomen de evitare a …   Dicționar Român

  • Tabu — Sn rituelles oder gesellschaftliches Verbot std. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. tabou m. und ne. taboo, diese aus polynes. tapu. Zunächst Bezeichnung für geweihte, unberührbare Dinge, die dem weltlichen Zugriff entzogen waren. Adjektiv:… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • tabu — tȃbu[b] (I)[/b] (tabȗ) m <G tȃbua> DEFINICIJA 1. antrop. zabrana da se izvode stanovite radnje, a osobito da se dodiruju, gledaju ili spominju posvećene osobe ili predmeti, ili pak da se uživaju određena jela 2. pren. a. nepisani zakon ili… …   Hrvatski jezični portal

  • tabu — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} funkcjonujący w wielu religiach pierwotnych zakaz dotykania bądź wymawiania imion (nazw) pewnych osób, zwierząt, rzeczy, także dokonywania pewnych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Tabù — (Порто Чезарео,Италия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Via Dei Bacini Località L Approdo, 7301 …   Каталог отелей

  • tabù — (anche, ma solo nel sign. proprio e nell uso scient., tabu) [dal fr. tabou, ingl. taboo, adattam. di voce polinesiana]. ■ s.m. (etnol., relig.) [divieto sacrale di fare certe cose, di pronunciare certe parole, ecc.: t. sociali, alimentari ]… …   Enciclopedia Italiana

  • tabu — tȃbu [b] (II)[/b] prid. <indekl.> DEFINICIJA iron. u kojega se ne smije zadirati, o kojem se ne smije pitati [tabu tema] ETIMOLOGIJA vidi tabu[b] (I)[/b] …   Hrvatski jezični portal

  • tabu — »unantastbar, unverletzlich«, auch substantiviert gebraucht als Tabu »Unantastbares; (allgemein:) etwas, wovon man nicht sprechen darf«: Das im 19. Jh. bezeugte Fremdwort, das wie entsprechend engl. taboo und frz. tabou aus polynes. tabu (wohl… …   Das Herkunftswörterbuch

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”